Skip to main content
titelbild quer

Et Jeheensschaaf

vum Gertrud Meinert

 

Kennt ehr dat och? Mer jeit en der Keller för jet ze holle, kütt ungen aan - un? Mer weiß nit mih wat mer dunn wollt. Et letz hatt ich noch flöck jet enjehollt, de Saache en der Iesschrank jeklatsch un wollt noch ens flöck mem Auto fott. Do fung ich minge Schlössel nit mih. Wo hä wor, dat künnt ehr üch jo jetz allt denke: Em Iesschrank. Op die Idee in do ze söke, ben ich ävver leider nit jekumme un hann in ehsch am andere Dach widderjefunge.

Su’n Episödcher kennt jo wal jeder. Av un aan ess mer jet en de Bunne. Ävver et letz hann ich mich richtich verschreck. Do hann ich mer beim Enkaufe verhaftich jet en de Manteltäsch jestopp. Tja, ich hatt ärch der Schnuppe un mer kom der Rotz bal us der Nas erus. Also hann ich flöck et Täschedoch erusholle müsse. Dobei hann ich dann, för de Häng frei ze hann, e Päckelche Salz en de Täsch jestopp. Wat för e Jlöck, dat der Schnuppe mich dozo braat vör der Kass noch ens noh dem Sackdoch ze jriefe. Dobei hatt ich et Salz jepack. – Jetz stellt üch bloß ens vör wann ene Ladendetektiv e Auch op mich jehatt hätt un mich aankräje met nohm Bürro ze kumme, för de Täsche leddich ze maache. Dat et sich verhaftich nit lohne dät, e Päckelche Salz för e paar Penning ze kläue, dat nöhm mer doch keiner av! 

Ich hatt zwor nit donoh jesok, ävver wat e Jlöck, dat ich et trotzdäm jefunge hann!

Wie soll dat bloß wiggerjonn? Villeich mütt ehr mich demnöhks en der Blech besöke kumme, bloß weil ich mi Jeheensschaaf nit mih zoteet krijje.

Wir benutzen Cookies

Wir nutzen Cookies auf unserer Website. Einige von ihnen sind essenziell für den Betrieb der Seite, während andere uns helfen, diese Website und die Nutzererfahrung zu verbessern (Tracking Cookies). Sie können selbst entscheiden, ob Sie die Cookies zulassen möchten. Bitte beachten Sie, dass bei einer Ablehnung womöglich nicht mehr alle Funktionalitäten der Seite zur Verfügung stehen.