Skip to main content
titelbild quer

Wä röddelt dä fingk

vum Michael Berndt 06/2023

 Foto Michael Berndt pichi

 

Uns Dochter, et Marie, wor e öntlich Mädche, hät immer alles jot zorteet, wor nit op der Kopp jefalle, un hatt e jot Jemöt. Ming Frau, et Marie un ich wonnten domols en dem ahle Hüsje vun der Jroß. De Jasheizung däte mer selden aanmaache, weil mer och met enem staatse Kachelovve Klütte ov Holz stoche kunnte. En herrlije Wärmde un ene wunderbare Döff dät för Jemötlichkeit sorje. Der Ovve stundt em Trappehuus, vun do jingken Lüftungsröhre en jedes Zemmer. Met Lüftungsklappe en de Wäng kunnt mer de Temperatur rejuleere. Et Marie hät die Röhre un Lüftungsklappe allt fröh als Huustilefon jenotz. Mer kunnt die Klapp en der Köch och jebruche för eren ze rofe: „Marie, kumm erav, et jit Ovendesse"!. Anders eröm dät it vun bovve brav erunger blätsche: „Ich dät mich freue wann et bahl jet ze müffele jöv!''

Dat wor die Zick, wo et Marie en Klammer för de Zäng drage moht. Su wor die Antwoot op die Essensfroch för e Beispill: „Dun ding Klammer en de Dos un kumm erav"!

Nohm Esse rümten ich der  Desch av. Et Posteling en de Spölmaschin, de Serviettcher ov Papierköchedöcher laten ich op die Eck vum Köcheschaaf. Vun do us kome se  tirecktemang en der Ovve. Eine Handjreff, brennt jot, koss nix!

An enem Fridaach em November kom et Marieche vum Zantarz. Et hatt en neu Klammer kräje un dofür och en neu Dos. Et wor stolz, dat der Dokter et jelob hät, dat it esu jot metmäht. Em Fröhjohr künnte mer dat Jedöns met der Klammer verjesse. Bevör et nohm Bett jingk, schnappten et sich die neu Klammerdos, luurten eren...nix...leer! „Wo es dann ming neu Klammer!?"

Jetz jingk die Söökerei los! Ming Frau meinten et Huus verleet jo nix.

Dat söns esu besonne Kind woodt lantsam krabitzich un jov sich aan et Kriesche.
Samsdach, Sibbe Uhr! Durch et Lüftungsröhr reef et Marie: „Ne schöne Jroß vun der Zahnfee. „Ich ben wach, mer künne et Söke aanfange“! Ich wollt allt jet durch die Lüftungsklapp zoröck brölle, ävver ming Frau hät mich jebrems un meinten: „Sök nit noh dingem Schlof, dä es fott...ävver dä fingkste widder. Sök leever die Klammer!" 

Öm halver Aach stunnte mer Drei en der Köch un däte simeleere. Et wor kalt. Ming Frau saht : „Schatz, bes esu jot un stoch der Ovven“!

Ich tireck aan der Ovve un wollt eesch ens die Äsch vum Vördach en dat Schoss avröddele. Koot jeröddelt, noch ens jet kräftijer. Do wor et met dem Röddele am Engk. Irjend jet dät klemme. Dröht! Ich wor verbasert  „Wie kumme dann Dröht en der Ovve!? Ich han se erusjefummelt un meinten för die Zwei: „Hät der Zantarz nit jesaht, do künns em Fröhjohr die Klammer en der Pief rauche!? Ich jläuv, mer han der Termin jet vörjetrocke"!?

Et woren die Dröht vun der Zantspang...Titan...unkaputtbar...der Ress us Plastik verbrannt. Ävver: Jefunge!!!

Wat wor passeet? Nohdäm et Marie uns die neu Klammer präsenteet hatt, hät et die en  e Wisch-un-Weg-Köcherolledoch enjeweckelt un op die Eck vum Köcheschaaf jelaht. Ich hatt dann nohm Avrüme de Serviettcher un die Köchendöcher en der Ovve jestopp. Brennt jot, koss nix!

Verhaftich kunnt der Zantarz die Dröht noch jebruche. E neu Plastikdeil aanjepass un fädich. Der jrößteTrus beim Söke es  et Finge.

Ich han ens ene Huusschlössel verloore! Wat meint ehr, wat ich jeröddelt han! Ich han jo nit nur et Äscheschoss erus!!!

Wir benutzen Cookies

Wir nutzen Cookies auf unserer Website. Einige von ihnen sind essenziell für den Betrieb der Seite, während andere uns helfen, diese Website und die Nutzererfahrung zu verbessern (Tracking Cookies). Sie können selbst entscheiden, ob Sie die Cookies zulassen möchten. Bitte beachten Sie, dass bei einer Ablehnung womöglich nicht mehr alle Funktionalitäten der Seite zur Verfügung stehen.